Historia warszawskiego getta

W warszawskiej Kordegardzie otwarto wystawę "Dziennik getta - Rysunki. Z podziemnego archiwum getta warszawskiego". Po raz pierwszy publicznie zostały zaprezentowane unikalne rysunki Rosenfelda. Cykl 5 rycin powstał prawdopodobnie jesienią i zimą w 1941 roku i pokazuje rzeczywistość żydowskiego getta.
Kurator wystawy wiceminister kultury Piotr Żuchowski podkreśla, że rysunki pokazują tragiczny los dzieci. Pierwszy z rysunków przedstawia przesłuchanie dzieci przez policjantów.
Wiceminister kultury Izraela Menachem Mozes przypomniał, że przed II wojną światową w Polsce było najwięcej Żydów w Europie - ponad 3 miliony 300 tysięcy osób.
"20 stycznia w 1942 roku na peryferiach Berlina spotkało się wielu ważnych urzędników, III Rzeszy. Postanowiono o rozpoczęciu tak zwanego rozwiązania końcowego. To był program eksterminacji żydostwa europejskiego, a w szczególności Żydów w Polsce" - tłumaczy Mozes.
Profesor Paweł Śpiewak dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego podkreśla, że rysunki prezentowane na wystawie zostały przypadkiem odnalezione, nic też nie wiadomo o ich autorze.
Po akcji wysiedleńczej, gdy było wiadomo, że to już koniec - trzeba było ratować co się da. I w ten sposób część archiwum ukryto w bańkach metalowych i zakopano w ziemi. Odnaleziono dwie: jedną wydobyto w 1946, a drugą w latach 50-tych przy budowie Muranowa.
Gołda Tencer prezes Fundacji Shalom tłumaczy, że na wystawie jest niewiele rysunków jedynie 5, ale prezentują one wyjątkowe emocje. Tencer zwraca uwagę na fakt, że w obliczu tej tragedii znalazły się osoby, które stać było na to, żeby przekazać następnym pokoleniom lekcje tego co się stało.
W Kordegardzie w centralnym punkcie galerii została umieszczona kromka chleba - 140 gram - czyli dzienna racja żywnościowa w getcie. Na wystawie znajduje się także prezentacja wideo Mirosława Bałki pod tytułem "apple T" - zrealizowana na terenie obozu w Treblince.

IAR/MS