Гаіці бядуе

Нягледзячы на тое, што на падтрымку ахвяр землятрусу трохгадовай даўніны сабралі мільярды даляраў, 360 тысяч чалавек далей жывуць у намётах, а толькі чвэрць насельніцтва мае працу.

Дакладнай колькасьці ахвяр землятрусу 12 студзеня 2010 году не ўдалося падлічыць.

Праўдападобна, гэта 200-300 тысяч у краіне, якая налічвае 9 мільёнаў чалавек.

Сталіца Порт-о-Прэнс за адзін момант ператварылася ў руіны.

На дапамогу Гаіці было сабрана 3 мільярды даляраў прыватных ахвяраванняў. У два разы больш грошай ахвяравалі урады. Прагназавалася, што Гаіці нарэшце расквітнее, што магчыма землятрус прынясе карысьць найбяднейшай дзяржаве на заходнім паўшар'і.

МВФ прагназаваў рост ВУП на 8%. Найноўшыя дадзеныя гавораць толькі пра 2.5%. Найбольшы даход краіне дае продаж нафты, падараванай Гаіці Вэнэсуэлай. Бальшыня дабрачынных праектаў закончылася, донары ня хочуць больш даваць грошай. Амэрыканцы стварылі прамысловую зону, але дагэтуль там працуе адна толькі паўднёва-карэйская фабрыка, якая дае працу адной тысячы чалавек.

Праблемай зьяўляецца таксама слабасьць уладаў Гаіці. Міжнародная супольнасьць зрабіла няшмат, каб гэта зьмяніць.

Да таго ж у кастрычніку 2010 выбухнула эпідэмія халеры. Захварэлі паўмільёна чалавек. Памерлі каля 8 тысяч. Некалькі груп эпідэміёлягаў незалежна сьцьвердзілі, што хвароба прыйшла з Нэпалу, адкуль прыехалі добраахвотнікі місіі ААН. Халеры не было на высьпе апошнія 500 гадоў, жыхары страцілі на яе імунітэт. Дагэтуль ААН выдзяліла на барацьбу з эпідэміяй 120 мільёнаў даляраў. Адзін год працы місіі ААН на Гаіці каштуе 650 мільёнаў даляраў.

Калі б ААН быў дзяржавай, генэральны сакратар Пан Гі Мун павінен трапіць ў Гаагу ў камэру для злачынцаў за злачынствы супраць чалавецтва – сказаў у эфіры мясцовы журналіст.

яс/Gazeta Wyborcza